Płonąca Katedra. Płonąca Europa.

Szok. Internet zapłonął od dramatycznych informacji z Paryża. Najbardziej kojarzę tą Katedrę z bajki o dzwonniku. Płonie symbol tożsamości Francji i Europy. Pierwsza myśl, jaka przeszła mi przez głowę była taka, że to kolejny, pomysłowy atak terrorystyczny. Ale wygląda na to, że chyba nie. Nieświadome zaprószenie ognia raczej. Prokuratura bada sprawę. Za chwilę pewnie będzie jakiś oficjalny komunikat. Prezydent Macron przemawia językiem jakiego nie znałem:

Notre Dame to nasza historia, literatura, wyobraźnia. To miejsce, w którym przeżyliśmy tyle ważnych chwil: nasze epidemie, nasze wojny, nasze wyzwolenia. Dziś wszyscy rozumieją, że jest to szczególnie ważne dla katolików na całym świecie, zwłaszcza, że jest to święty tydzień, zbliżamy się do świąt, wszyscy jesteśmy myślami razem z katolikami. To centrum naszego życia. To coś co jest nieodmiennie obecne w sercach paryżan i sercach Francuzów. To miejsce życia, rzeźby, malarstwa. To katedra, która nigdy nie może zniknąć. To nasza historia. Teraz płonie. Płomienie poza smutkiem naruszyły wszystko to, czym jesteśmy. Katedra to nie tylko budynek. To coś co wyraża naszą wiarę. Praca nad katedrą trwała przez całe wieki. Chcę dzisiaj powiedzieć, że katedra zostanie odbudowana. To projekt, który nas zjednoczy na najbliższe lata. Będziemy musieli wykazać dużo siły – powiedział. 

To prawda. Trzeba będzie wykazać dużo siły, by odbudować to co spłonęło. Ale jest coś, co Francji i Europie będzie odbudować znacznie trudniej niż budynki. To wiara. Kardynał Dziwisz mówi, że płonąca katedra jest symbolem płonącej Europy, a przewodniczący Tusk wzywa wszystkie kraje Europy do pomocy Francuzom. Prezydent Duda nie chce polubić posta Kożuchowskiej ze zdjęciem płonącej katedry, a mąż Salmy Hayek, miliarder François-Henri Pinault przekazał na odbudowę katedry 100 mln euro. Sieć zawrzała od spekulacji. Czy to aby nie kara za LGBT, islamizację czy pedofilię księży. Że za chwilę na miejscu katedry stanie wypasiony meczet albo sieć gejowskich klubów. Że to na pewno było świadome podpalenie. Że ta sprawa ma swoje drugie dno. Jak ponoć Pustynna Burza, ataki na WTC czy smoleńska katastrofa. Może. Na pewno nie dowiem się tego siedząc przed laptopem w OCM NINIWA. Historia zna wiele przykładów zniszczenia cennych budowli, które po czasie udało się odbudować. Ku pokrzepieniu napiszę o kilku: Kościół Marii Panny w Dreźnie, Klasztor Montecassino, Zamek Królewski w Warszawie, Biały Dom w Waszyngtonie, Kościół św. Katarzyny w Gdańsku. Da się? Da się. 

Jezus też coś wspominał o zniszczeniu świątyni i jej odbudowaniu:

 Jezus w odpowiedzi rzekł im: Zburzcie tę świątynię, a w trzy dni ją odbuduję. Na to Judejczycy powiedzieli: Już czterdzieści sześć lat, jak zaczęto budować tę świątynię, a Ty w trzy dni ją postawisz? On jednak mówił o świątyni swego ciała. Kiedy powstał z martwych, przypomnieli sobie Jego uczniowie, że o tym mówił, dlatego uwierzyli Pismu i każdemu słowu, które Jezus wypowiedział.

Ja bym do tego paryskiego dramatu nie dodawał żadnej ideologii. Śliska sprawa. Źle się stało. Bardzo źle. Ale takie jest życie, że raz na jakiś czas dzieje się źle. Może ten dramat wygeneruje jakieś dobro? Może już generuje. Może to nie przypadek, że ta tragedia przydarzyła się Francuzom akurat teraz, w Wielkim Tygodniu? Może dzięki temu przeżyją te święta choć o milimetr lepiej? Może ta ofiara jest po coś? Oby. 

Adam Szefc Szewczyk