Rozważanie na sobotę, 4 września

Łk 6,1-5
W pewien szabat Jezus przechodził wśród zbóż, a uczniowie zrywali kłosy i jedli, wykruszając ziarna rękami. Niektórzy zaś z faryzeuszów mówili: «Czemu czynicie to, czego nie wolno w szabat?». Wtedy Jezus, odpowiadając im, rzekł: «Nawet tego nie czytaliście, co uczynił Dawid, gdy poczuł głód, on i jego ludzie? Jak wszedł do domu Bożego i wziąwszy chleby pokładne, sam jadł i dał swoim ludziom? Chociaż samym tylko kapłanom wolno je spożywać». I dodał: «Syn Człowieczy jest Panem także szabatu».

Bracia żydzi ustanowili 613 dodatkowych przykazań, których bezwzględne przestrzeganie miało gwarantować niebo. Jezus pokazuje, że jest coś ważniejszego niż ludzkie zasady – przykazania miłości Boga, drugiego człowieka i siebie samego. Miłość jest większa.