Rozważanie Ewangelii na środę, 7 czerwca

Mk 12,18-27

Przyszli do Niego saduceusze, którzy twierdzą, że nie ma zmartwychwstania, i zagadnęli Go w ten sposób: «Nauczycielu, Mojżesz tak nam przepisał: „Jeśli umrze czyjś brat i pozostawi żonę, a nie zostawi dziecka, niech jego brat weźmie ją za żonę i wzbudzi potomstwo swemu bratu”.

Otóż było siedmiu braci. Pierwszy wziął żonę i umierając, nie zostawił potomstwa. Drugi ją wziął i też umarł bez potomstwa, tak samo trzeci. I siedmiu ich nie zostawiło potomstwa. W końcu po wszystkich umarła ta kobieta. Przy zmartwychwstaniu więc, gdy powstaną, którego z nich będzie żoną? Bo siedmiu miało ją za żonę».

Jezus im rzekł: «Czyż nie dlatego jesteście w błędzie, że nie rozumiecie Pisma ani mocy Bożej? Gdy bowiem powstaną z martwych, nie będą się ani żenić, ani za mąż wychodzić, ale będą jak aniołowie w niebie. Co zaś dotyczy umarłych, że zmartwychwstaną, czyż nie czytaliście w księdze Mojżesza, tam gdzie mowa o krzaku, jak Bóg powiedział do niego: „Ja jestem Bóg Abrahama, Bóg Izaaka i Bóg Jakuba”. Nie jest On Bogiem umarłych, lecz żywych. Jesteście w wielkim błędzie».

Faryzeusze przychodzą do Jezusa z założeniem, że zmartwychwstania nie ma. Nie chcą z Nim przedyskutować tej kwestii, posłuchać, jak On ją rozumie. Przychodząc z gotową odpowiedzią, zamykają się na Prawdę.

Jak wygląda moje poszukiwanie prawdy dotyczącej Boga, innych, mnie samego? Jak wygląda moja modlitwa? A jak moje rozeznawanie? Słucham Boga czy chcę tylko, by potwierdził i błogosławił to, co sam wymyśliłem?