Święta Roszpunka. Zamknięta w wieży i torturowana przez ojca…

Ojciec wysłał ją na studia do innego miasta. Tam nie tylko pilnie się uczyła, ale i nawróciła po kontakcie z chrześcijanami. Złożyła też śluby czystości. Tatuś miał jednak inne (małżeńskie) plany i chciał złamać postanowienie córki. Zamknął ją więc w wieży…

Głodzenie i straszenie nie skutkowały, a konsekwentna postawa dziewczyny przyprawiała ojca o jeszcze większą złość. Zafiksowany na punkcie posłuszeństwa córki względem ojca posunął się do poważniejszych tortur. Biczowana „Roszpunka” mówiła jednak, że chłosta była dla niej niczym muskanie pawich piór. W nocy przyszedł do niej anioł, wyleczył rany i nakarmił Komunią Świętą. Coraz bardziej czerwony ze złości tatuś postawił córkę przed sąd i tortury: biczowanie maczugami, przypalanie pochodnią i w końcu obcięcie piersi. Nie było sposobu na zdeterminowaną dziewczynę. W końcu sąd skazał ją na śmierć. Wyrok miał wykonać ojciec!

Pomyślicie, że w tym momencie ojciec skapitulował przed postawą córki?

Niestety nie. Dokonał „dzieła”. Jednak gdy tylko opuścił miecz, poraził go piorun i zginął na miejscu.

Męczennicą była św. Barbara, której wspomnienie dziś w Kościele obchodzimy. Jest patronką górników, hutników, marynarzy, rybaków, żołnierzy, kamieniarzy i więźniów. Czyli wszystkich tych, którzy narażeni są na niespodziewaną śmierć. Dlatego nazywamy ją też patronką dobrej śmierci. Łapmy się więc jej „roszpunkowego” warkocza swoją modlitwą! Nie znamy dnia, ani godziny…

Źródło: Redakcja NINIWA / brewiarz.pl