TOP 7 ciekawostek o św. Pawle Apostole + bonus

Spektakularne nawrócenie

Trzeba nieźle zaleźć Panu Bogu za skórę, żeby tak gorliwie o człowieka zawalczył. Tak było w przypadku Szawła, który jako faryzeusz z zaciekłością bronił żydowskiej tradycji i wspierał krwawe prześladowania chrześcijan zaraz po śmierci Jezusa. Tymczasem w drodze do Damaszku, gdzie miał „załatwić” sprawę „sekciarzy” upomniał się o niego sam Chrystus. Szaweł spadł z konia i w blasku światła usłyszał głos Jezusa „Szawle, Szawle, dlaczego Mnie prześladujesz?”. Życie Szawła zmieniło się o 180 stopni. Zmieniło się także jego imię, na Paweł.

Św. Paweł się nie cacka

W czasie swojej pierwszej misji ewangelizacyjnej skonfliktował się z Elimasem Bar-Jezusem, współpracownikiem rzymskiego prekonsula, Sergiusza. Był to fałszywy prorok, który obawiał się, że straci wpływy w wypadku przyjęcia przez prokonsula chrześcijaństwa. Gdy mag-oszust próbował przeszkadzać św. Pawłowi w jego ewangelizacji, Paweł, natchniony Duchem Świętym zesłał na niego ślepotę mówiąc:

O, synu diabelski, pełny wszelkiej zdrady i wszelkiej przewrotności, wrogu wszelkiej sprawiedliwości, czyż nie zaprzestaniesz wykrzywiać prostych dróg Pańskich? Teraz dotknie cię ręka Pańska: będziesz niewidomy i przez pewien czas nie będziesz widział słońc. (Dz 13, 10-11)

Człowiek ze stali

Moce prawie jak u supermana objawiły się na św. Pawle, gdy tłum wywlókł go pewnego razu za miasta i ukamienował. Apostoł jednak przeżył i wrócił do miasta. Nie tylko plecy, ale i nerwy ze stali. Przyczyną ukamienowania było uzdrowienie przez św. Pawła człowieka cierpiącego na bezwład nóg. I choć część ludzi ogłosiła go wręcz nowym wcieleniem Hermesa i chciała złożyć mu ofiarę, to odnaleźli go też jego przeciwnicy i wymierzyli karę śmierci. Na szczęście nieudaną.

Cudownie uratowany

W czasie drugiej misji, w Filippi, św. Pawel uzdrowił opętaną niewolnicę. Nie spodobało się to jej właścicielce, która czerpała z niej spore przychody. Za ten czyn wtrącono Pawła do więzienia. Paweł z „kolegą”, Sylasem nie podupadli na duchu i śpiewali Bogu hymny. Każda okazja dobra jest do ewangelizacji – śpiewom przysłuchiwali się inni więźniowie. Wtem zatrzęsła się ziemia i wszystkie drzwi się otwarły. Trzęsieniem ziemi, nawet najlepiej zgranym w czasie, jednak nie da się wyjaśnić opadłych z rąk kajdanów. Przy okazji jeszcze nawrócili głównego strażnika więzienia, który z przerażeniem obserwował te niesamowite wydarzenia, a także „dopiekli” rzymskim pretorom zmuszając ich do przeprosin za biczowanie i uwięzienie.

Spekulant i rynkowy wywrotowiec

Podczas trzeciej misji św. Paweł skonfliktował się z miejscowymi kupcami w Efezie. Misyjne osiągnięcia misyjne Pawła wpłynęły znacząco na spadek sprzedaży srebrnych świątynek Artemidy Efeskiej. Nawróceni mieszkańcy przestali je po prostu kupować. Ach ten Kościół, zawsze miesza się do ekonomii 😉 Paweł niestety musiał okrężną drogą udać się później do Syrii, bo chciano go zabić.

Patron żeglarzy?

W roku 60 Paweł, jako jeden z wielu więźniów płyną statkiem po na morzu. Miał ze sobą kilku swoich uczniów. Z powodu sztormu statek się rozbił, ale św. Paweł zapewnił wszystkich, że włos im z głowy nie spadnie, jeśli będą go słuchać i być dobrej myśli. Ocalało wówczas dwieście siedemdziesiąt sześć osób!

Z mieczem w ręku

O ironio, św. Paweł, który mieczem chciał nawracać chrześcijan na judaizm, sam ostatecznie ginie, skazany na ścięcie mieczem. Ta właśnie broń będzie odtąd symbolem św. Pawła w ikonografii i rzeźbach. Inne charakterystyczne atrybuty świętego to baranek, koń, kość słoniowa czy księga lub zwój.

Na koniec obiecany bonus. Wybraliśmy garść cytatów św. Pawła, Apostoła.

Czy wiedzieliście, że to on napisał te słowa?

Albowiem korzeniem wszelkiego zła jest chciwość pieniędzy (1Tm 6, 10)

(…) ani oko nie widziało, ani ucho nie słyszało, ani serce człowieka nie zdołało pojąć, jak wielkie rzeczy przygotował Bóg tym, którzy Go miłują. (Kor 2, 9)

Dla mnie bowiem żyć – to Chrystus. (Flp 1, 21a)

Ducha nie gaście. (Tes 5,19)

Jeśli Bóg z nami, któż przeciwko nam? (Rz 8, 31)

Kto nie chce pracować, niechaj nie je. (2 Tes 3, 10)

Mądrość tego świata jest głupstwem u Boga.

Nie daj się zwyciężyć złu, ale zło dobrem zwyciężaj. (Rz 12, 21)

Wszystko mi wolno, ale nie wszystko przynosi korzyść. (1 Kor, 6, 12)

Wszystko mogę w Tym, który mnie umacnia. (Flp 4, 13)

Gdybym mówił językiem ludzi i aniołów,
a miłości bym nie miał,
stałbym się jak miedź brzęcząca
albo cymbał brzmiący.

Gdybym też miał dar prorokowania
i znał wszystkie tajemnice,
i posiadał wszelką wiedzę,
i wszelką [możliwą] wiarę, tak iżbym góry przenosił,
a miłości bym nie miał,
byłbym niczym.

I gdybym rozdał na jałmużnę całą majętność moją,
a ciało wystawił na spalenie,
lecz miłości bym nie miał,
nic bym nie zyskał.

Miłość cierpliwa jest,
łaskawa jest.
Miłość nie zazdrości,
nie szuka poklasku,
nie unosi się pychą;

nie dopuszcza się bezwstydu,
nie szuka swego,
nie unosi się gniewem,
nie pamięta złego;

nie cieszy się z niesprawiedliwości,
lecz współweseli się z prawdą.

Wszystko znosi,
wszystkiemu wierzy,
we wszystko pokłada nadzieję,
wszystko przetrzyma.

Miłość nigdy nie ustaje,
[nie jest] jak proroctwa, które się skończą,
albo jak dar języków, który zniknie,
lub jak wiedza, której zabraknie.

Po części bowiem tylko poznajemy,
po części prorokujemy.

Gdy zaś przyjdzie to, co jest doskonałe,
zniknie to, co jest tylko częściowe.

Gdy byłem dzieckiem,
mówiłem jak dziecko,
czułem jak dziecko,
myślałem jak dziecko.
Kiedy zaś stałem się mężem,
wyzbyłem się tego, co dziecięce.

Teraz widzimy jakby w zwierciadle, niejasno;
wtedy zaś [zobaczymy] twarzą w twarz.
Teraz poznaję po części,
wtedy zaś poznam tak, jak i zostałem poznany.

Tak więc trwają wiara, nadzieja, miłość – te trzy:
z nich zaś największa jest miłość. (1 Kor 13, 1-13)

Źródło: Redakcja NINIWA / appawel.blogspot.com / pl.wikiquote.org