Rozważanie Ewangelii na piątek, 2 września

Łk 5,33-39
Faryzeusze i uczeni w Piśmie rzekli do Jezusa: «Uczniowie Jana dużo poszczą i modły odprawiają, tak samo uczniowie faryzeuszów; Twoi zaś jedzą i piją». Jezus rzekł do nich: «Czy możecie gości weselnych nakłonić do postu, dopóki pan młody jest z nimi? Lecz przyjdzie czas, kiedy zabiorą im pana młodego, i wtedy, w owe dni, będą pościli». Opowiedział im też przypowieść: «Nikt nie przyszywa do starego ubrania łaty z tego, co oderwie od nowego; w przeciwnym razie i nowe podrze, i łata z nowego nie nada się do starego. Nikt też młodego wina nie wlewa do starych bukłaków; w przeciwnym razie młode wino rozerwie bukłaki i samo wycieknie, i bukłaki się zepsują. Lecz młode wino należy lać do nowych bukłaków. Kto się napił starego wina, nie chce potem młodego, mówi bowiem: „Stare jest lepsze”».

Post po to, żeby pozyskać materialną korzyść dla siebie? Modlitwa po to, żeby zaspokoić bukiet potrzeb własnych i swoich bliskich? A może po to, żeby nie stracić kontaktu z Bogiem? Przecież On jest osobą, która szuka okazji do spotkania. Do bycia z tobą, do bycia ze mną. Post zatem pozwala odrzucić wszystko to, co przeszkadza w tym spotkaniu. Pomaga wyrzucić te wszystkie graty, które absorbują, a nic nie wnoszą. Modlitwa zaś to obecność, to bycie dla. Za darmo.