Rozważanie Ewangelii na wtorek, 12 marca

J 5,1-3a.5-16

Było święto żydowskie i Jezus udał się do Jerozolimy. W Jerozolimie zaś znajduje się Sadzawka Owcza, nazwana po hebrajsku Betesda, zaopatrzona w pięć krużganków. Wśród nich leżało mnóstwo chorych: niewidomych, chromych, sparaliżowanych. Znajdował się tam pewien człowiek, który już od lat trzydziestu ośmiu cierpiał na swoją chorobę. Gdy Jezus ujrzał go leżącego i poznał, że czeka już długi czas, rzekł do niego: «Czy chcesz stać się zdrowym?». Odpowiedział Mu chory: «Panie, nie mam człowieka, aby mnie wprowadził do sadzawki, gdy nastąpi poruszenie wody. Gdy ja sam już dochodzę, inny wchodzi przede mną». Rzekł do niego Jezus: «Wstań, weź swoje łoże i chodź!». Natychmiast wyzdrowiał ów człowiek, wziął swoje łoże i chodził. Jednakże dnia tego był szabat. Rzekli więc Żydzi do uzdrowionego: «Dziś jest szabat, nie wolno ci nieść twojego łoża». On im odpowiedział: «Ten, który mnie uzdrowił, rzekł do mnie: „Weź swoje łoże i chodź”». Pytali go więc: «Cóż to za człowiek ci powiedział: „Weź i chodź”?». Lecz uzdrowiony nie wiedział, kim On jest; albowiem Jezus odsunął się od tłumu, który był w tym miejscu. Potem Jezus znalazł go w świątyni i rzekł do niego: «Oto wyzdrowiałeś. Nie grzesz już więcej, aby ci się coś gorszego nie przydarzyło». Człowiek ów odszedł i doniósł Żydom, że to Jezus go uzdrowił. I dlatego Żydzi prześladowali Jezusa, że to uczynił w szabat.

Kiedy długo czekasz na znak od Boga, Jego ingerencję czy pomoc i cud nie nadchodzi, możesz przywyknąć do swoich wewnętrznych ran, zapomnieć o pragnieniu życia w pełnej wolności, a nawet zacząć lękać się takiego życia czy kwestionować jego realne istnienie. Na to wszystko przychodzi Jezus i pyta: „Czy chcesz być zdrowy?”. To pytanie jest jak przeszywająca wiązka światła, jak świeże powietrze w dusznym pokoju. Czego dziś pragniesz od Jezusa, który cię zbawił?