Rozważanie Ewangelii na czwartek, 25 kwietnia

Mk 16,15-20

Jezus, ukazawszy się Jedenastu, rzekł do nich: «Idźcie na cały świat i głoście Ewangelię wszelkiemu stworzeniu! Kto uwierzy i przyjmie chrzest, będzie zbawiony; a kto nie uwierzy, będzie potępiony. Tym zaś, którzy uwierzą, te znaki towarzyszyć będą: w imię moje złe duchy będą wyrzucać, nowymi językami mówić będą; węże brać będą do rąk i jeśliby co zatrutego wypili, nie będzie im szkodzić. Na chorych ręce kłaść będą i ci odzyskają zdrowie». Po rozmowie z nimi Pan Jezus został wzięty do nieba i zasiadł po prawicy Boga. Oni zaś poszli i głosili Ewangelię wszędzie, a Pan współdziałał z nimi i potwierdził naukę znakami, które jej towarzyszyły.

Trudne słowa Jezusa, ponieważ obiecują rzeczy po ludzku niemożliwe. Nie warto wystawiać Boga na próbę i pić truciznę czy brać do rąk jadowite żmije. Czy te słowa Jezusa to jednak tylko jakaś alegoria, rodzaj poezji, która używa symboli i metafor? Mocą tych słów Ewangelia rzeczywiście została ogłoszona wszędzie.