Rozważanie Ewangelii na środę, 16 października

Łk 11,42-46

Jezus powiedział do faryzeuszów i uczonych w Prawie: «Biada wam, faryzeuszom, bo dajecie dziesięcinę z mięty i ruty, i z wszelkiego rodzaju jarzyny, a pomijacie sprawiedliwość i miłość Bożą. Tymczasem to należało czynić i tamtego nie opuszczać. Biada wam, faryzeuszom, bo lubicie pierwsze miejsce w synagogach i pozdrowienia na rynku. Biada wam, bo jesteście jak groby niewidoczne, po których ludzie bezwiednie przechodzą». Wtedy odezwał się do Niego jeden z uczonych w Prawie: «Nauczycielu, tymi słowami nam też ubliżasz». On odparł: «I wam, uczonym w Prawie, biada. Bo wkładacie na ludzi ciężary nie do uniesienia, a sami jednym palcem ciężarów tych nie dotykacie».

Nie wystarczy być tylko przyzwoitym człowiekiem. Jezus mówi „biada” tym, którzy składają dziesięcinę, ale pomijają sprawiedliwość i miłość. To dobrze, jeśli potrafisz przyjść z pomocą nieznajomym, jeśli potrafisz dzielić się pieniędzmi, cennym czasem, uśmiechem. Jednak pomyśl, czy nie pomijasz jednocześnie swoich najbliższych i osób, z którymi spędzasz najwięcej czasu (rodzice, rodzeństwo, koledzy i koleżanki z pracy, szkoły). Nie zatrzymuj się tylko nad tym, co jest konieczne, bo „świat należy do tego, kto bardziej pokocha” (bł. Józef Gérard OMI).