Pokój daje życie
Są chwile i miejsca, które mnie niszczą, które powodują we mnie rozdarcie, odbierają mi pokój. Są ludzie, którzy we mnie uderzają nienawiścią, którzy patrzą na mnie z pogardą. Najgorsze jest, że nie raz wchodzę w tę niszczycielską spirale. Przestaję żyć.
Są chwile i miejsca, które mnie niszczą, które powodują we mnie rozdarcie, odbierają mi pokój. Są ludzie, którzy we mnie uderzają nienawiścią, którzy patrzą na mnie z pogardą. Najgorsze jest, że nie raz wchodzę w tę niszczycielską spirale. Przestaję żyć.
Do życia bezwzględnie potrzebny jest pokój. Nie święty spokój, ale pokój. To rzeczywistość, która mnie tworzy. Ten stan rzeczy przede wszystkim zależy ode mnie. Nawet gdy inni wokół mnie wprowadzają niepokój, gdy chcą mnie wciągnąć w ten mechanizm zła, to jednak ja nie muszę nienawidzić, nie muszę upokarzać, nie muszę nikogo przekreślać. Mogę kochać, zwyczajnie być dobrym, zwyczajnie się uśmiechać, przebaczać, nieść radość.
Pokój to rzeczywistość życiodajna, środowisko wzrostu. Pokój to radość, to perspektywa przyszłości, to jedność, to otwartość. Cóż mogę dać za cenę pokoju? Czy pieniądze dają mi życie, sława, władza? Raczej odbierają pokój.
Chce prostego wyjścia do drugiego człowieka, chce zaufania, szczerego uśmiechu. Chce prawdziwych znajomości, nie grzecznościowych, poukładanych, kurtuazyjnych. Pokój nieść człowiekowi, pokój mieć w sobie, pokój czerpać ze spotkań.
Otwartość rodzi pokój. Gdy zamknę się w sobie, w swoim egoizmie to nagle pojawi się frustracja życiem, jakiś zawód, który może wywołać ogromną burzę niepokoju. Pokój jest owocem spotkania. Pokój jest mi dawany.
Co mogę zrobić, żeby nieść pokój światu, światu pokłóconemu, walczącemu, podzielonemu i źle nastawionemu do samego siebie? Czy mogę coś zrobić? Mogę wokół siebie budować rzeczywistość pokoju. Może to niewiele, ale ja też jestem częścią świata. Jeśli mój mały świat będzie światem pokoju, to i cały świat będzie bardziej żył w pokoju.
Nie chcę martwić się o jutro, bo tworzy to we mnie niepokój. Chcę cieszyć się obecnością, tym momentem, radością bycia w tym miejscu. Chcę przyjmować pokój od tych, których widzę, czerpać z ich radości, ich dobra, ich wytrwałości. Chcę cieszyć się śpiewającymi głosami ptaków, szumem wiatru. Mam teraz w sobie pokój, którym dzielę się z tobą. Ciesz się, że żyjesz. Ciesz się, że jesteś. Ciesz się, że masz świadomość siebie, że nie jesteś sam na tym świecie. Ciesz się najmniejszym dobrem. Ciesz się tym, co wokół ciebie, powietrzem, którym oddychasz, kolejnym dniem.
Żyj w pokoju. Czegoż innego mogę ci życzyć.
Przeczytaj również:
o. Tomasz Maniura OMI
Oblat, duszpasterz młodzieży, założyciel Oblackiego Duszpasterstwa Młodzieży Niniwa, twórca wypraw rowerowych Niniwa Team, które wiodły przez 53 państwa na trzech kontynentach. Obecnie główny organizator Festiwalu Życia.