Rozpoczynamy Tydzień Modlitw o Powołania Oblackie

Dziś, w uroczystość św. Eugeniusza w naszej wspólnocie rozpoczniemy Tydzień Modlitw o Powołania Oblackie. Dlatego na naszej stronie będziemy publikować materiały przygotowane przez rodzinę oblacką, które pomogą Wam w modlitewnej refleksji. Zachęcamy do dołączenia i gorąco prosimy o modlitwę za nasze zgromadzenie!

DZIEŃ PIERWSZY
21 MAJA 2019
UROCZYSTOŚĆ ŚWIĘTEGO EUGENIUSZA

OTWARTOŚĆ (K 41)

Z Ewangelii według świętego Mateusza (Mt 10, 40-42)

Kto was przyjmuje, Mnie przyjmuje; a kto Mnie przyjmuje, przyjmuje Tego, który Mnie posłał.  Kto przyjmuje proroka, jako proroka, nagrodę proroka otrzyma. Kto przyjmuje sprawiedliwego, jako sprawiedliwego, nagrodę sprawiedliwego otrzyma. Kto poda kubek świeżej wody do picia jednemu z tych najmniejszych, dlatego że jest uczniem, zaprawdę powiadam wam, nie utraci swojej nagrody».

Źródła oblackie
Nasze domy i serca będą otwarte dla wszystkich, którzy potrzebują pomocy lub porady. Chętnie będziemy przyjmować kapłanów, zakonników i innych pracowników ewangelicznych, którzy pragną dzielić z nami chleb przyjaźni, życie modlitwy i refleksje na temat wiary. Równocześnie wspólnota będzie szanować potrzeby i prawo każdego członka do życia osobistego.
(R 41 a).

Świadectwo
Gdy byłem młody, nauczyciel od języków mówił nam, że język, aby zachował swoją żywotność, musi być systemem po części otwartym i zamkniętym. Inaczej mówiąc, jeżeli język byłby systemem całkowicie otwartym lub całkowicie zamkniętym, zanikłby. Wydaje mi się, że to stwierdzenie można zastosować do każdego żyjącego organizmu: albo równowaga, albo śmierć. Chrześcijaństwo jest zupełnie czymś innym niż zrównoważony system. Tym bardziej oblacki charyzmat. Na Jezusa nie można patrzeć jako na osobę, która była wywarzona lub umiarkowana. On przyjmuje ludzi w sposób bezwarunkowy i to aż po śmierć. A Eugeniusz? Przyjęty przez ukrzyżowanego Jezusa, poświęca swoje życie, aby kontynuować misje samego Jezusa – być blisko ubogich i głosić im Dobrą Nowinę. Starając się przeżywać oblacką misję wraz z młodymi coraz bardziej rozumiem, jak bardzo
nasz charyzmat można streścić w jednym słowie – bliskość. To radykalna bliskość. Bliskość, która może kosztować życie. Życie w takiej bliskości oznacza otwarcie się na drugiego, a w pewnym sensie pokonanie granic pomiędzy ja i ty, jak to uczynił sam Jezus.

Przyjmować dzisiaj młodzież to przede wszystkim być w stanie móc ich spotkać tam, gdzie są, a nie tam, gdzie chcielibyśmy ich spotkać. Następnie chodzi o to, aby zobaczyć jacy są, przyjąć ich takimi, jacy są: z ich słabościami, niedojrzałością, z ich darami i talentami. Przyjąć ich to
znaczy słuchać bez osądzania, pozwolić im wejść do naszych domów, w nasze osobiste i wspólnotowe życie ryzykując w ten sposób zmianę naszego sposobu postępowania i myślenia, gotowania i modlitwy, a w pewnym sensie ryzyko śmierci. Oblacka bliskość jest niebezpieczna: łatwo można upaść, zrobić sobie krzywdę, narażać się na śmierć. Ale tylko wtedy, gdy umieram, aby przyjąć drugiego, może powstać nowe życie. Takie jest prawo Ewangelii. Gdy jesteśmy częściowo otwarci, a częściowo zamknięci, być może jeszcze przez pewien czas spokojnie i bezpiecznie żyjemy. Potem, pewnego dnia umrzemy. I to będzie wszystko. Jeżeli jednak podejmujemy ryzyko otwarcia wszystkich naszych drzwi, być może
umrzemy, ale po to, aby żyć!

O. Vlastimil Kadlec OMI – Czechy

Modlitwa
Ojcze Święty, przychodzimy do Ciebie, ponieważ Jezus wskazał, aby prosić, byś posłał robotników na Twoje żniwo.

Dlatego prosimy, abyś nam posłał wielu młodych, szlachetnych ludzi,

zakochanych w Jezusie, gotowych całe życie oddać Tobie, być blisko ubogich i najbardziej

opuszczonych, którym będą głosić Ewangelię.

Niech płonie w nich ten sam ogień, który rozpaliłeś w świętym Eugeniuszu.

Niech przyłączą się do jego rodziny i wraz ze wszystkimi oblatami kontynuują dzieło odkupienia.

Maryjo Niepokalana, która jako pierwsza dałaś światu Jezusa, módl się wraz z nami.

Amen.