Rozważanie na sobotę, 1 czerwca

J 16,23b-28
Jezus powiedział do swoich uczniów: «Zaprawdę, zaprawdę powiadam wam: O cokolwiek byście prosili Ojca, da wam w imię moje. Do tej pory o nic nie prosiliście w imię moje: Proście, a otrzymacie, aby radość wasza była pełna. Mówiłem wam o tych sprawach w przypowieściach. Nadchodzi godzina, kiedy już nie będę wam mówił w przypowieściach, ale całkiem otwarcie oznajmię wam o Ojcu. W owym dniu będziecie prosić w imię moje, i nie mówię, że Ja będę musiał prosić Ojca za wami. Albowiem Ojciec sam was miłuje, bo wyście Mnie umiłowali i uwierzyli, że wyszedłem od Boga. Wyszedłem od Ojca i przyszedłem na świat; znowu opuszczam świat i idę do Ojca».

Dobrze jest zachować taką formułę w każdej prośbie: przedstawiamy ją Bogu Ojcu w imię Jezusa. To nam daje podwójną korzyść – spełniamy wolę Jezusa i zbliżamy się w relacji do Ojca, czego Chrystus bardzo chce. W imię Jezusa proszę Cię, dobry Ojcze, aby Twoje słowa trafiały do serc tych, którzy właśnie teraz je rozważają.