Rozważanie Ewangelii na poniedziałek, 23 stycznia

Mk 3,22-30

Uczeni w Piśmie, którzy przyszli z Jerozolimy, mówili o Jezusie: «Ma Belzebuba i przez władcę złych duchów wyrzuca złe duchy».

Wtedy przywołał ich do siebie i mówił im w przypowieściach: «Jak może szatan wyrzucać szatana? Jeśli jakieś królestwo wewnętrznie jest skłócone, takie królestwo nie może się ostać. I jeśli dom wewnętrznie jest skłócony, to taki dom nie będzie mógł się ostać. Jeśli więc szatan powstał przeciw sobie i wewnętrznie jest skłócony, to nie może się ostać, lecz koniec z nim. Nikt nie może wejść do domu mocarza i sprzęt mu zagrabić, jeśli mocarza wpierw nie zwiąże, i wtedy dom jego ograbi. Zaprawdę powiadam wam: wszystkie grzechy i bluźnierstwa, których by się ludzie dopuścili, będą im odpuszczone. Kto by jednak zbluźnił przeciw Duchowi Świętemu, nigdy nie otrzyma odpuszczenia, lecz winien jest grzechu wiecznego». Mówili bowiem: «Ma ducha nieczystego».

Szatan nie potrafi znieść widoku życia. Nie umie sobie poradzić, gdy widzi, że ludzie żyją, gdy wybierają życie, gdy je na nowo odzyskują i gdy Jezus ludziom przywraca życie. Wykorzysta każdą ludzką słabość, by uderzyć w życie. Będzie posługiwał się kłamstwem i fałszowaniem rzeczywistości, byle jak najwięcej ludzi doprowadzić do śmierci.