Rozważanie Ewangelii na wtorek, 28 lutego

Mt 6,7-15 

Jezus powiedział do swoich uczniów:

«Na modlitwie nie bądźcie gadatliwi jak poganie. Oni myślą, że przez wzgląd na swe wielomówstwo będą wysłuchani. Nie bądźcie podobni do nich! Albowiem wie Ojciec wasz, czego wam potrzeba, wpierw zanim Go poprosicie.

Wy zatem tak się módlcie:

Ojcze nasz, który jesteś w niebie,

niech się święci imię Twoje!

Niech przyjdzie królestwo Twoje; niech Twoja wola spełnia się na ziemi, tak jak i w niebie.

Chleba naszego powszedniego daj nam dzisiaj;

i przebacz nam nasze winy, jak i my przebaczamy tym, którzy przeciw nam zawinili;

i nie dopuść, abyśmy ulegli pokusie, ale nas zachowaj od złego!

Jeśli bowiem przebaczycie ludziom ich przewinienia, i wam przebaczy Ojciec wasz niebieski.

Lecz jeśli nie przebaczycie ludziom, i Ojciec wasz nie przebaczy wam waszych przewinień».

„Jako i my przebaczamy…” Jest pokusa, by te słowa ocenzurować w Ewangelii, żeby była bardziej do przyjęcia. To przebaczenie ciągle obecne w naszych modlitwach po cichu powoli zmienia nasze nastawienie do winowajców, z czasem rozpuszcza nasz żal i daje dobre owoce w procesie. Pozwala nam również dostrzec, że my też nie jesteśmy jeszcze aniołami wobec innych, oni często mają nam co przebaczać.