Rozważanie Ewangelii na czwartek, 1 czerwca

Święto Jezusa Chrystusa Najwyższego i Wiecznego Kapłana

Mt 26,36-42

Jezus z uczniami przyszedł do posiadłości zwanej Getsemani i rzekł do nich: «Usiądźcie tu, Ja tymczasem odejdę i tam się pomodlę». Wziąwszy z sobą Piotra i dwóch synów Zebedeusza, począł się smucić i odczuwać trwogę. Wtedy rzekł do nich: «Smutna jest dusza moja aż do śmierci; zostańcie tu i czuwajcie ze Mną».

I odszedłszy nieco dalej do przodu, padł na twarz i modlił się tymi słowami: «Ojcze mój, jeśli to możliwe, niech Mnie ominie ten kielich. Wszakże nie jak Ja chcę, ale jak Ty niech się stanie!»

Potem przyszedł do uczniów i zastał ich śpiących. Rzekł więc do Piotra: «Tak oto nie mogliście jednej godziny czuwać ze Mną? Czuwajcie i módlcie się, abyście nie ulegli pokusie; duch wprawdzie ochoczy, ale ciało słabe».

Powtórnie odszedł i tak się modlił: «Ojcze mój, jeśli nie może ominąć Mnie ten kielich i muszę go wypić, niech się stanie wola Twoja!».

Jezus jest prawdziwym człowiekiem. Tak jak ja i ty przeżywa różne emocje: cieszy się, smuci, czuje strach. Nie zostaje z nimi sam, ale mówi o swoich przeżyciach Ojcu.

Znajdź dziś chwilę, by się zatrzymać. Przyjrzyj się sobie: co dzieje się w twoim sercu? Co właśnie teraz przeżywasz? Spróbuj nazwać emocje, które odczuwasz. I porozmawiaj o nich z Ojcem.