Rozważanie Ewangelii na środę, 26 lipca

Mt 13,1-9

Tego dnia Jezus wyszedł z domu i usiadł nad jeziorem. Wnet zebrały się koło Niego tłumy tak wielkie, że wszedł do łodzi i usiadł, a cały lud stał na brzegu. I mówił im wiele w przypowieściach tymi słowami:

«Oto siewca wyszedł siać. A gdy siał, niektóre ziarna padły na drogę, nadleciały ptaki i wydziobały je. Inne padły na miejsca skaliste, gdzie niewiele miały ziemi; i wnet powschodziły, bo gleba była głęboka. Lecz gdy słońce wzeszło, przypaliły się i uschły, bo nie miały korzenia. Inne znowu padły miedzy ciernie, a ciernie wybujały i zagłuszyły je. Inne w końcu padły na ziemię żyzną i plon wydały, jedno stokrotny, drugie sześćdziesięciokrotny, a inne trzydziestokrotny. Kto ma uszy, niechaj słucha».

„Oto siewca wyszedł siać!” Każdego dnia Bóg daje człowiekowi słowo. To niezwykły dar, który ma moc działania cudów w sercu i życiu człowieka. Boże słowo jest programem życia dla wielu ludzi – może być nim także dla mnie. Wystarczy tylko przyjąć je z otwartym sercem, aby wydało plon. Poświęcę dziś czas na modlitwę słowem Bożym.