Rozważanie Ewangelii na wtorek, 22 sierpnia

Łk 1,26-38

Bóg posłał anioła Gabriela do miasta w Galilei zwanego Nazaret, do Dziewicy poślubionej mężowi imieniem Józef, z rodu Dawida; a Dziewicy było na imię Maryja.

Anioł wszedł do Niej i rzekł: «Bądź pozdrowiona, pełna łaski, Pan z Tobą, błogosławiona jesteś między niewiastami».

Ona zmieszała się na te słowa i rozważała, co miałoby znaczyć to pozdrowienie.

Lecz anioł rzekł do Niej: «Nie bój się, Maryjo, znalazłaś bowiem łaskę u Boga. Oto poczniesz i porodzisz Syna, któremu nadasz imię Jezus. Będzie On wielki i będzie nazwany Synem Najwyższego, a Pan Bóg da Mu tron Jego praojca, Dawida. Będzie panował nad domem Jakuba na wieki, a Jego panowaniu nie będzie końca».

Na to Maryja rzekła do anioła: «Jakże się to stanie, skoro męża nie znam?».

Anioł Jej odpowiedział: «Duch Święty zstąpi na Ciebie i moc Najwyższego osłoni Cię. Dlatego też Święte, które się narodzi, będzie nazwane Synem Bożym. A oto również krewna Twoja, Elżbieta, poczęła w swej starości syna i jest już w szóstym miesiącu ta, która uchodzi za niepłodną. Dla Boga bowiem nie ma nic niemożliwego».

Na to rzekła Maryja: «Oto ja służebnica Pańska, niech mi się stanie według twego słowa». Wtedy odszedł od Niej anioł.

Maryja jest służebnicą Pańską, bo całkowicie zgodziła się, by wola Jej Pana realizowała się w Jej życiu. Ona nas uczy, że prawdziwa służba polega na miłości: na dostrzeganiu potrzeb drugiego, na otwartości na Boga nawet wtedy, gdy wywraca ci życie do góry nogami, na zaufaniu Jego słowu. Dzięki takiej postawie służby Bóg uczynił Ją Królową, bo także Jej królowanie w naszych sercach polega na miłości do nas i nastawione jest całkowicie na nasze dobro. W ten sposób królowanie Maryi, tak jak królowanie Boga, jest najprawdziwszą służbą dla nas.