Rozważanie Ewangelii na piątek, 17 listopada

Łk 17,26-37

Jezus powiedział do swoich uczniów:

«Jak działo się za dni Noego, tak będzie również za dni Syna Człowieczego: jedli i pili, żenili się i za mąż wychodziły aż do dnia, kiedy Noe wszedł do arki; nagle przyszedł potop i wygubił wszystkich.

Podobnie jak działo się za czasów Lota: jedli i pili, kupowali i sprzedawali, sadzili i budowali, lecz w dniu, kiedy Lot wyszedł z Sodomy, spadł z nieba deszcz ognia i siarki i wygubił wszystkich; tak samo będzie w dniu, kiedy Syn Człowieczy się objawi.

W owym dniu kto będzie na dachu, a jego rzeczy w mieszkaniu, niech nie schodzi, by je zabrać; a kto na polu, niech również nie wraca do siebie. Przypomnijcie sobie żonę Lota. Kto będzie się starał zachować swoje życie, straci je; a kto je straci, zachowa je.

Powiadam wam: Tej nocy dwóch będzie na jednym posłaniu: jeden będzie wzięty, a drugi zostawiony. Dwie będą mleć razem: jedna będzie wzięta, a druga zostawiona».

Pytali Go: «Gdzie, Panie?».

On im odpowiedział: «Gdzie jest padlina, tam zgromadzą się i sępy».

Co roku dzięki Ewangeliom poprzedzającym Adwent zadaję sobie pytanie o to, czy jestem gotowy na stanięcie przed Bogiem, gdy On przyjdzie. W swoim chrześcijańskim zmaganiu odkrywam Boga jako Miłość: troskliwą, czułą, przebaczającą, otwartą, motywującą. Czekam bardziej na spotkanie po śmierci z Miłosierną Miłością niż z Bogiem czyhającym na moje wpadki. W tym kontekście ta Ewangelia budzi więcej nadziei niż strachu. Święty Jan od Krzyża pisał, że „pod wieczór życia będziemy sądzeni z miłości” i spotkamy się z Miłością. Oby ten rozrachunek był pozytywny.