Rozważania Ewangelii na niedzielę, 8 grudnia

Łk 3,1-6

Było to w piętnastym roku rządów Tyberiusza Cezara. Gdy Poncjusz Piłat był namiestnikiem Judei, Herod tetrarchą Galilei, brat jego Filip tetrarchą Iturei i kraju Trachonu, Lizaniasz tetrarchą Abileny; za najwyższych kapłanów Annasza i Kajfasza skierowane zostało słowo Boże do Jana, syna Zachariasza, na pustyni. Obchodził więc całą okolicę nad Jordanem i głosił chrzest nawrócenia dla odpuszczenia grzechów, jak jest napisane w księdze mów proroka Izajasza:

Głos wołającego na pustyni:

Przygotujcie drogę Panu,

prostujcie ścieżki dla Niego!

Każda dolina niech będzie wypełniona,

każda góra i pagórek zrównane,

drogi kręte niech się staną prostymi,

a wyboiste drogami gładkimi!

I wszyscy ludzie ujrzą zbawienie Boże.

Jan Chrzciciel przypomina o tym, jakie jest powołanie chrześcijanina. To prowadzenie ludzi do Boga. Pokorne. Kreatywne. Troskliwe. Niewykluczające. Aby prowadzić innych do Boga, trzeba mieć z Nim relację. Czasem należy zatrzymać się jak Jan Chrzciciel na pustyni. Spróbujmy.