71 cudów przez ręce Matki Bożej w Lourdes

Traynor urodził się w Liverpoolu w 1883 roku jako syn irlandzkiej matki i wstąpił do Królewskiej Marynarki Wojennej w momencie wybuchu I wojny światowej. Po raz pierwszy został ranny 8 października 1914 roku w pobliżu Antwerpii w Belgii, a w kolejnym roku 8 maja został trafiony kulami z karabinu maszynowego podczas bitwy o Gallipoli (obecnie Turcja). Liczne operacje medyczne nie powiodły się. Miał całkowicie niesprawną prawą rękę, ale odmówił amputacji i cierpiał na poważne napady padaczkowe. W 1920 roku chirurg z Liverpoolu próbował wyleczyć padaczkę poprzez trepanację, co doprowadziło do częściowego paraliżu obu nóg. Jego stan był tak zły, że wczesnym latem 1923 roku został „wyznaczony do Hospicjum dla Nieuleczalnie Chorych, gdzie miał zostać przyjęty 24 lipca 1923 roku”.

Maryja „Złotego Serca” uleczyła serce dziecka na Alasce

W lipcu tego samego roku udał się do sanktuarium Matki Bożej w Lourdes w ramach pierwszej pielgrzymki archidiecezji Liverpool. Został uzdrowiony 25 lipca po zanurzeniu w basenach sanktuarium, a następnie wzięciu udziału w procesji eucharystycznej i błogosławieństwie chorych. Tego samego dnia lekarze towarzyszący pielgrzymce potwierdzili jego stan zdrowia. Następnego dnia opuścił Lourdes. Po powrocie do Liverpoolu udał się do biura badań lekarskich, aby zadeklarować powrót do zdrowia.

„Pójdziesz, do kogokolwiek cię poślę”. Podsumowanie wolontariatów w Lourdes

John Traynor powracał do Lourdes co roku do 1939 roku. Był członkiem Stowarzyszenia Brancardier (stowarzyszenie noszowych odpowiedzialnych za transport, towarzyszenie i obsługę pacjentów w placówce opieki zdrowotnej, przyp. KAI) w Liverpoolu. W Wielkiej Brytanii uważa się, że był pierwszym brytyjskim katolikiem, który został uzdrowiony w Lourdes. Zmarł 8 grudnia 1943 roku.

Jego uzdrowienie zostało oficjalnie uznane przez Kościół dopiero w 2024 roku. Cud został ogłoszony sto lat po jego uzdrowieniu.

Źródło: KAI