Rozważanie na niedzielę, 19 stycznia

J 1,29-34
Jan zobaczył Jezusa, nadchodzącego ku niemu, i rzekł: «Oto Baranek Boży, który gładzi grzech świata. To jest Ten, o którym powiedziałem: „Po mnie przyjdzie Mąż, który mnie przewyższył godnością, gdyż był wcześniej ode mnie”. Ja Go przedtem nie znałem, ale przyszedłem chrzcić wodą w tym celu, aby On się objawił Izraelowi». Jan dał takie świadectwo: «Ujrzałem Ducha, który jak gołębica zstępował z nieba i spoczął na Nim. Ja Go przedtem nie znałem, ale Ten, który mnie posłał, abym chrzcił wodą, powiedział do mnie: „Ten, nad którym ujrzysz Ducha zstępującego i spoczywającego nad Nim, jest Tym, który chrzci Duchem Świętym”. Ja to ujrzałem i daję świadectwo, że On jest Synem Bożym».

Człowiek różnie próbuje poradzić sobie z grzechem. Czasami stara się uciec od niego, negując go, czasami chce o nim po prostu zapomnieć, czasami ciągle się usprawiedliwia, a czasami próbuje rozwiązać ten problem wyłącznie na płaszczyźnie czysto psychologicznej. Święty Jan Chrzciciel dał piękne świadectwo o Jezusie. To jest Ten, który gładzi grzech świata. Jakie to piękne, że możemy przyjść do Chrystusa tacy, jacy jesteśmy, i oddać Mu nasz grzech. Jakie to piękne, że On weźmie go i przywróci nam czyste serce oraz wewnętrzny pokój.