Rozważanie na środę, 23 września

Łk 9,1-6
Jezus zwołał Dwunastu, dał im moc i władzę nad wszystkimi złymi duchami i władzę leczenia chorób. I wysłał ich, aby głosili królestwo Boże i uzdrawiali chorych. Mówił do nich: «Nie bierzcie nic na drogę: ani laski, ani torby podróżnej, ani chleba, ani pieniędzy; nie miejcie też po dwie suknie. Gdy do jakiego domu wejdziecie, tam pozostańcie i stamtąd będziecie wychodzić. Jeśli was gdzie nie przyjmą, wyjdźcie z tego miasta i strząśnijcie proch z nóg waszych na świadectwo przeciwko nim». Wyszli więc i chodzili po wsiach, głosząc Ewangelię i uzdrawiając wszędzie.

Zaufanie Jezusowi to motyw, który ciągle powtarza się w wierze. Wraca na nowo na różnych etapach wiary i dojrzałości. To nie jest sprawa, którą załatwia się jednorazową decyzją – nawet szczerą. A w jakiej sytuacji jestem dzisiaj ja? Czy jestem jak apostołowie posłani bez pieniędzy, czy raczej czuję się jak uczniowie w czasie między śmiercią Chrystusa a Jego zmartwychwstaniem? Postaram się z Nim o tym porozmawiać na modlitwie.