Ewangelia i rozważanie na sobotę, 14 listopada

Łk 18,1-8
Jezus opowiedział swoim uczniom przypowieść o tym, że zawsze powinni modlić się i nie ustawać: «W pewnym mieście żył sędzia, który Boga się nie bał i nie liczył się z ludźmi. W tym samym mieście żyła wdowa, która przychodziła do niego z prośbą: „Obroń mnie przed moim przeciwnikiem”. Przez pewien czas nie chciał. Lecz potem rzekł do siebie: „Chociaż Boga się nie boję ani z ludźmi się nie liczę, to jednak, ponieważ naprzykrza mi się ta wdowa, wezmę ją w obronę, żeby nie przychodziła bez końca i nie zadręczała mnie”. I Pan dodał: «Słuchajcie, co ten niesprawiedliwy sędzia mówi. A Bóg, czyż nie weźmie w obronę swoich wybranych, którzy dniem i nocą wołają do Niego, i czy będzie zwlekał w ich sprawie? Powiadam wam, że prędko weźmie ich w obronę. Czy jednak Syn Człowieczy znajdzie wiarę na ziemi, gdy przyjdzie?».

Jezus dziś wyjaśnia mi, opowiada, dlaczego warto się wytrwale modlić. Wielu na przestrzeni wieków Go posłuchało i nieraz modlitwa uratowała życie, zatrzymała niejedną wojnę, rozlew krwi. Modlitwa pozwala ludziom znaleźć swoje miejsce na ziemi, patrzeć na swoje życie jako powołanie. Módl się także o to, czego ci dziś brakuje.