Rozważanie na środę, 21 lipca

Mt 13,1-9
Owego dnia Jezus wyszedł z domu i usiadł nad jeziorem. Wnet zebrały się koło Niego tłumy tak wielkie, że wszedł do łodzi i usiadł, a cały lud stał na brzegu. I mówił im wiele w przypowieściach tymi słowami: «Oto siewca wyszedł siać. A gdy siał, jedne ziarna padły na drogę, nadleciały ptaki i wydziobały je. Inne padły na grunt skalisty, gdzie niewiele miały ziemi; i wnet powschodziły, bo gleba nie była głęboka. Lecz gdy słońce wzeszło, przypaliły się i uschły, bo nie miały korzenia. Inne znowu padły między ciernie, a ciernie wybujały i zagłuszyły je. Inne wreszcie padły na ziemię żyzną i plon wydały, jedno stokrotny, drugie sześćdziesięciokrotny, a inne trzydziestokrotny. Kto ma uszy, niechaj słucha!».

Ziarnem jest słowo Boże, a siewcą Chrystus. Ty zaś jesteś glebą. Jaką? Ciernistą? Twardą jak asfalt? A może, daj Bóg, żyzną?
Każdą ziemię przygotowuje się pod zasiew. Ty też przygotuj się zawsze do rozmyślania. Niech Słowo w tobie wyda plon.