Rozważania Ewangelii na piątek, 25 marca

Łk 1,26-38
Bóg posłał anioła Gabriela do miasta w Galilei, zwanego Nazaret, do Dziewicy poślubionej mężowi imieniem Józef, z rodu Dawida; a Dziewicy było na imię Maryja. Anioł wszedł do Niej i rzekł: «Bądź pozdrowiona, pełna łaski, Pan z Tobą, błogosławiona jesteś między niewiastami». Ona zmieszała się na te słowa i rozważała, co miałoby znaczyć to pozdrowienie. Lecz anioł rzekł do Niej: «Nie bój się, Maryjo, znalazłaś bowiem łaskę u Boga. Oto poczniesz i porodzisz Syna, któremu nadasz imię Jezus. Będzie On wielki i będzie nazwany Synem Najwyższego, a Pan Bóg da Mu tron Jego praojca, Dawida. Będzie panował nad domem Jakuba na wieki, a Jego panowaniu nie będzie końca». Na to Maryja rzekła do anioła: «Jakże się to stanie, skoro nie znam męża?». Anioł Jej odpowiedział: «Duch Święty zstąpi na Ciebie i moc Najwyższego osłoni Cię. Dlatego też Święte, które się narodzi, będzie nazwane Synem Bożym. A oto również krewna Twoja, Elżbieta, poczęła w swej starości syna i jest już w szóstym miesiącu ta, która uchodzi za niepłodną. Dla Boga bowiem nie ma nic niemożliwego». Na to rzekła Maryja: «Oto Ja, służebnica Pańska, niech Mi się stanie według twego słowa!». Wtedy odszedł od Niej anioł.

Poprzez zwiastowanie Bóg przekazuje Maryi największy Dar – swojego jedynego Syna. Maryja przekazuje Go nam. My mamy przekazywać Go innym. Możemy prosić Maryję o pomoc w niesieniu Jezusa innym. Ona robi to najlepiej. Jest Jego Matką i pierwszą uczennicą. Ona zawsze prowadzi do Jezusa, nigdy nie przysłania Go sobą. Fulton Sheen powiedział: „Maryja jest szkłem powiększającym, które intensyfikuje naszą miłość do Jej Syna i czyni nasze modlitwy jaśniejszymi i bardziej żarliwymi”. Porozmawiaj dzisiaj z Maryją i proś Ją, żeby cię prowadziła do Jezusa.