Eliasz – prorok jak ogień [część 1]

Tak jak już pisaliśmy, treść duchową festiwalu wyznaczać będą księgi królewskie Starego Testamentu, a dokładniej ich fragmenty dotyczące proroka Eliasza. Proroka, który był jak ogień.

Eliasz żył w IX wieku przed Chrystusem. Był to trudny okres w historii narodu wybranego, podzielonego na dwa różne królestwa, który odchodząc stopniowo od wiary w prawdziwego Boga wkraczał w politeizm, narażając się na utratę własnej tożsamości. Eliasz to nie tylko człowiek przepowiadający przyszłość pod natchnieniem Bożym, ale to przede wszystkim „świadek”, którego zadaniem było przekazanie otrzymanego natchnienia. Jest on tym, który żył w bezpośrednim poddaniu się Duchowi Bożemu, aby w każdej chwili – przez swoje życie, czyny i słowa – być znakiem Boga w świecie ludzi. Jego imię oznacza „Jahwe jest moim Bogiem”. Mimo nawet on doświadcza suszy w swoim życiu – dosłownie i duchowo.

Dwuletnia susza w królestwie Achaba

Prorok Eliasz z Tiszbe w Gileadzie rzekł do Achaba: «Na życie Pana, Boga Izraela, któremu służę! Nie będzie w tych latach ani rosy, ani deszczu, dopóki nie powiem». Potem Pan skierował do niego to słowo: «Odejdź stąd i udaj się na wschód, aby ukryć się przy potoku Kerit, który jest na wschód od Jordanu. Wodę będziesz pił z potoku, krukom zaś kazałem, żeby cię tam żywiły». Poszedł więc, aby uczynić według rozkazu Pańskiego, i podążył, żeby zamieszkać przy potoku Kerit na wschód od Jordanu. A kruki przynosiły mu rano chleb i mięso wieczorem, a wodę pijał z potoku. Lecz po upływie pewnego czasu potok wysechł, gdyż w kraju nie padał deszcz.

Festiwal nadchodzi…