Rozważania Ewangelii na sobotę, 7 grudnia

Mt 9,35-10,1.6-8

Jezus obchodził wszystkie miasta i wioski. Nauczał w tamtejszych synagogach, głosił Ewangelię królestwa i leczył wszystkie choroby i wszystkie słabości. A widząc tłumy ludzi, litował się nad nimi, bo byli znękani i porzuceni, jak owce niemające pasterza. Wtedy rzekł do swych uczniów: «Żniwo wprawdzie wielkie, ale robotników mało. Proście Pana żniwa, żeby wyprawił robotników na swoje żniwo». Wtedy przywołał do siebie dwunastu swoich uczniów i udzielił im władzy nad duchami nieczystymi, aby je wypędzali i leczyli wszystkie choroby i wszelkie słabości. Tych to Dwunastu wysłał Jezus, dając im następujące wskazania: «Nie idźcie do pogan i nie wstępujcie do żadnego miasta samarytańskiego! Idźcie raczej do owiec, które poginęły z domu Izraela. Idźcie i głoście: Bliskie już jest królestwo niebieskie. Uzdrawiajcie chorych, wskrzeszajcie umarłych, oczyszczajcie trędowatych, wypędzajcie złe duchy! Darmo otrzymaliście, darmo dawajcie!».

Kolejna ważna adwentowa podpowiedź. Na pierwszy rzut oka pasterze to duchowni: księża, zakonnicy. Nic bardziej mylnego. Pasterz to ktoś, kto prowadzi, towarzyszy obok, a czasem idzie za nami w drodze ku Bogu. Naturalnymi pasterzami są rodzice, rodzice chrzestni, czasem nauczyciele, animatorzy. Możesz być nim i ty. Kiedy? Wtedy, kiedy prowadzisz innych do Boga.