Rozważanie Ewangelii na środę, 30 kwietnia 2025

J 3,16-21
Jezus powiedział do Nikodema: «Tak Bóg umiłował świat, że dał swojego Syna Jednorodzonego; każdy, kto w Niego wierzy, ma życie wieczne. Albowiem Bóg nie posłał swego Syna na świat po to, aby świat potępił, ale po to, by świat został przez Niego zbawiony. Kto wierzy w Niego, nie podlega potępieniu; a kto nie wierzy, już został potępiony, bo nie uwierzył w imię Jednorodzonego Syna Bożego. A sąd polega na tym, że światło przyszło na świat, lecz ludzie bardziej umiłowali ciemność aniżeli światło: bo złe były ich uczynki. Każdy bowiem, kto się dopuszcza nieprawości, nienawidzi światła i nie zbliża się do światła, aby nie potępiono jego uczynków. Kto spełnia wymagania prawdy, zbliża się do światła, aby się okazało, że jego uczynki są dokonane w Bogu».

Miłość Boga aktywuje w nas pokłady nieznanej nam czasem wcześniej cierpliwości i dobroci dla innych; potrafi gdzieś głęboko w nas obudzić pragnienie wieczności. Nasza decyzja, by wierzyć, to współpraca z miłością, która jest cały czas, choć czasami odczuwamy ją mocniej. A gdyby tak zawalczyć dziś, by miłość Boga do mnie spotkała się z moją miłością do Niego?