Rozważanie Ewangelii na wtorek, 13 maja 2025

J 10,22-30

Obchodzono wtedy w Jerozolimie uroczystość poświęcenia świątyni. Było to w zimie. Jezus przechadzał się w świątyni, w portyku Salomona. Otoczyli Go Żydzi i mówili do Niego: «Dokąd będziesz nas trzymał w niepewności? Jeśli Ty jesteś Mesjaszem, powiedz nam otwarcie». Rzekł do nich Jezus: «Powiedziałem wam, a nie wierzycie. Czyny, których dokonuję w imię mojego Ojca, świadczą o Mnie. Ale wy nie wierzycie, bo nie jesteście z moich owiec. Moje owce słuchają mego głosu, a Ja znam je. Idą one za Mną i Ja daję im życie wieczne. Nie zginą one na wieki i nikt nie wyrwie ich z mojej ręki. Ojciec mój, który Mi je dał, jest większy od wszystkich. I nikt nie może ich wyrwać z ręki mego Ojca. Ja i Ojciec jedno jesteśmy».

Szczególna jedność Ojca i Syna wprowadza nas w tajemnicę Trójcy Świętej. Wspólnota miłości chce się jednak udzielać, wprowadzać żyjące istoty w swój życiodajny krąg. W tym kręgu tak bardzo blisko Boga jest Maryja, a Ona wciąż przypomina, że jest naszą Matką. Kontemplujmy tę bliskość, niech ona przenika całe nasze istnienie.