Rozważanie Ewangelii na sobotę, 20 sierpnia

Mt 23,1-12
Jezus przemówił do tłumów i do swych uczniów tymi słowami: «Na katedrze Mojżesza zasiedli uczeni w Piśmie i faryzeusze. Czyńcie więc i zachowujcie wszystko, co wam polecą, lecz uczynków ich nie naśladujcie. Mówią bowiem, ale sami nie czynią. Wiążą ciężary wielkie i nie do uniesienia i kładą je ludziom na ramiona, lecz sami palcem ruszyć ich nie chcą. Wszystkie swe uczynki spełniają w tym celu, żeby się ludziom pokazać. Rozszerzają swoje filakterie i wydłużają frędzle u płaszczów. Lubią zaszczytne miejsce na ucztach i pierwsze krzesła w synagogach. Chcą, by ich pozdrawiano na rynkach i żeby ludzie nazywali ich Rabbi. Wy zaś nie pozwalajcie nazywać się Rabbi, albowiem jeden jest wasz Nauczyciel, a wy wszyscy braćmi jesteście. Nikogo też na ziemi nie nazywajcie waszym ojcem; jeden bowiem jest Ojciec wasz, Ten, który jest w niebie. Nie chciejcie również, żeby was nazywano mistrzami, bo tylko jeden jest wasz Mistrz, Chrystus. Największy z was niech będzie waszym sługą. Kto się wywyższa, będzie poniżony, a kto się poniża, będzie wywyższony».

Władza, możliwość rozporządzania innymi, nadawania reguł pociąga wielu. Tacy byli faryzeusze, którzy wszystko robili na pokaz, chcieli zbierać pochwały, być nazywanymi nauczycielami. Inny rodzaj władzy pokazuje Jezus. To królowanie przez służbę, pomoc i życie dla innych. Jak ty żyjesz? Zastanów się, czy chcesz poklasku, wywyższania ponad miarę. Czy sprawiedliwie oceniasz zdolności swoje i innych? Czy naśladujesz Chrystusa w tym, że nie odwracasz się od potrzebującego? Poproś Chrystusa, żeby dał ci pokorę, to znaczy umiejętność właściwej oceny siebie i innych.