Rozważanie Ewangelii na środę, 31 sierpnia

Łk 4,38-44
Po opuszczeniu synagogi w Kafarnaum Jezus przyszedł do domu Szymona. A wysoka gorączka trawiła teściową Szymona. I prosił Go za nią. On, stanąwszy nad nią, rozkazał gorączce i opuściła ją. Zaraz też wstała i usługiwała im. O zachodzie słońca wszyscy, którzy mieli cierpiących na rozmaite choroby, przynosili ich do Niego. On zaś na każdego z nich kładł ręce i uzdrawiał ich. Także złe duchy wychodziły z wielu, wołając: «Ty jesteś Syn Boży». Lecz On je gromił i nie pozwalał im mówić, ponieważ wiedziały, że On jest Mesjaszem. Z nastaniem dnia wyszedł i udał się na miejsce pustynne. A tłumy szukały Go i przyszły aż do Niego; chciały Go zatrzymać, żeby nie odchodził od nich. Lecz On rzekł do nich: «Także innym miastom muszę głosić Dobrą Nowinę o królestwie Bożym, bo na to zostałem posłany». I głosił słowo w synagogach Judei.

Czy Jezus ma moc uzdrawiania, zmieniania życia? Oczywiście, doświadczyła tego teściowa Szymona, doświadczają tego ludzie dziś – wystarczy poczytać świadectwa. Być może doświadczasz tego i ty. Zwróć uwagę, że teściowa została uzdrowiona, żeby pełnić swoją misję – wstała i usługiwała im. Z czego ty potrzebujesz uzdrowienia? Do jakiego dobrego działania zbliżającego do Boga i ludzi jest ci ono potrzebne? Opowiedz Jezusowi o swoich potrzebach. Posłuchaj, do jakiego zadania On cię zaprasza.