Rozważanie Ewangelii na piątek, 17 lutego

Mk 8,34–9,1 

Jezus przywołał do siebie tłum razem ze swoimi uczniami i rzekł im: «Jeśli kto chce pójść za Mną, niech się zaprze samego siebie, niech weźmie krzyż swój i niech Mnie naśladuje. Bo kto chce zachować swoje życie, straci je; a kto straci swe życie z powodu Mnie i Ewangelii, zachowa je.

Cóż bowiem za korzyść stanowi dla człowieka zyskać świat cały, a swoją duszę utracić? Bo cóż może dać człowiek w zamian za swoją duszę?

Kto się bowiem Mnie i słów moich zawstydzi przed tym pokoleniem wiarołomnym i grzesznym, tego Syn Człowieczy wstydzić się będzie, gdy przyjdzie w chwale Ojca swojego razem z aniołami świętymi».

Mówił także do nich: «Zaprawdę powiadam wam: Niektórzy z tych, co tu stoją, nie zaznają śmierci, aż ujrzą królestwo Boże przychodzące w mocy».

Jezus zachęca do niesienia krzyża, mówi, by tracić swoje życie, ale czy zawsze wiąże się to tylko z akceptacją cierpienia i cierpliwym znoszeniem trudnych sytuacji? Tracenie życia dla Ewangelii to też szukanie odpowiedzi na pytanie, czy motywacje, na których opieram swoje działanie, relacje, są ewangeliczne, dobre. To ciągłe poszukiwanie prawdy na temat swojego życia i tego, czy idę za Jezusem, czy czasem nie próbuję iść sam, bez Mistrza.