Rozważanie Ewangelii na niedzielę, 30 kwietnia

J 10, 10

Jezus powiedział:

«Zaprawdę, zaprawdę powiadam wam: Kto nie wchodzi do owczarni przez bramę, ale wdziera się inną drogą, ten jest złodziejem i rozbójnikiem. Kto jednak wchodzi przez bramę, jest pasterzem owiec. Temu otwiera odźwierny, a owce słuchają jego głosu; woła on swoje owce po imieniu i wyprowadza je. A kiedy wszystkie wyprowadzi, staje na ich czele, a owce postępują za nim, ponieważ głos jego znają. Natomiast za obcym nie pójdą, lecz będą uciekać od niego, bo nie znają głosu obcych».

Tę przypowieść opowiedział im Jezus, lecz oni nie pojęli znaczenia tego, co im mówił.

Powtórnie więc powiedział do nich Jezus: «Zaprawdę, zaprawdę powiadam wam: Ja jestem bramą owiec. Wszyscy, którzy przyszli przede Mną, są złodziejami i rozbójnikami, a nie posłuchały ich owce. Ja jestem bramą. Jeżeli ktoś wejdzie przeze Mnie, będzie zbawiony – wejdzie i wyjdzie, i znajdzie paszę. Złodziej przychodzi tylko po to, aby kraść, zabijać i niszczyć. Ja przyszedłem po to, aby owce miały życie i miały je w obfitości».

Życie w obfitości – pragnienie Boga wobec ciebie. To jest coś więcej niż tylko podtrzymywanie funkcji życiowych. Obfitością jest miłość, która wypełnia się w przykazaniach. To jest drogowskaz, który wskaże drogę za prawdziwym pasterzem, a nie za rozbójnikiem. Ten drugi prowadzi w miłość własną, która jest jedynie zaspokajaniem swoich żądz. Dobry pasterz to nauczyciel miłości, która jest dawaniem siebie bliźnim.