Rozważanie Ewangelii na poniedziałek, 1 maja

J 10,11-18

Jezus powiedział do faryzeuszów: «Ja jestem dobrym pasterzem. Dobry pasterz daje życie swoje za owce. Najemnik zaś i ten, kto nie jest pasterzem, którego owce nie są własnością, widząc nadchodzącego wilka, opuszcza owce i ucieka, a wilk je porywa i rozprasza;  dlatego że jest najemnikiem i nie zależy mu na owcach. Ja jestem dobrym pasterzem i znam owce moje, a moje Mnie znają, podobnie jak Mnie zna Ojciec, a Ja znam Ojca. Życie moje oddaję za owce. Mam także inne owce, które nie są z tej owczarni. I te muszę przyprowadzić i będą słuchać głosu mego, i nastanie jedna owczarnia, jeden pasterz. Dlatego miłuje Mnie Ojciec, bo Ja życie moje oddaję, aby je [potem] znów odzyskać. Nikt Mi go nie zabiera, lecz Ja od siebie je oddaję. Mam moc je oddać i mam moc je znów odzyskać. Taki nakaz otrzymałem od mojego Ojca».

Niesamowite jest to, że Jezus z jednej strony dostrzega owce (czyli ludzi), które ma w zagrodzie, a z drugiej strony szuka tych, które tę zagrodę opuściły lub nawet nigdy do niej nie należały. Przez tę Ewangelię Pan Jezus upewnia cię, że nie jesteś dla Niego kimś obcym czy obojętnym, ale umiłowanym dzieckiem. Bez względu na to, kim jesteś, co robisz, w jakiej sytuacji życiowej jesteś – On życie oddaje za ciebie, bo cię niesamowicie kocha! Jesteś kochany przez Boga!