Rozważanie Ewangelii na środę, 16 sierpnia

Mt 18,15-20

Jezus powiedział do swoich uczniów:

«Gdy twój brat zgrzeszy przeciw tobie, idź i upomnij go w cztery oczy. Jeśli cię usłucha, pozyskasz swego brata. Jeśli zaś nie usłucha, weź ze sobą jeszcze jednego albo dwóch, żeby na słowie dwóch albo trzech świadków opierała się cała prawda. Jeśli i tych nie usłucha, donieś Kościołowi. A jeśli nawet Kościoła nie usłucha, niech ci będzie jak poganin i celnik.

Zaprawdę powiadam wam: Wszystko, co zwiążecie na ziemi, będzie związane w niebie, a co rozwiążecie na ziemi, będzie rozwiązane w niebie.

Dalej zaprawdę powiadam wam: Jeśli dwaj z was na ziemi zgodnie o coś prosić będą, to wszystkiego użyczy im mój Ojciec, który jest w niebie. Bo gdzie są dwaj albo trzej zebrani w imię moje, tam jestem pośród nich».

Jaki jest cel chrześcijańskiego upominania? Troska o drugiego człowieka, o jego rozwój, o to, żeby był lepszym człowiekiem. Takie upominanie z miłością może zbudować autentyczne relacje i jedność wspólnoty. Może, ale nie musi, bo drugi człowiek też jest wolny i nie musi przyjąć tego, co mu z życzliwością mówisz. Wtedy to już jest jednak jego decyzja, bo ty ze swojej strony zrobiłeś wszystko, co mogłeś, żeby mu pomóc.