Rozważanie Ewangelii na poniedziałek, 2 października

Mt 18,1-5.10

W tym czasie uczniowie przystąpili do Jezusa z zapytaniem: «Kto właściwie jest największy w królestwie niebieskim?».

On przywołał dziecko, postawił je przed nimi i rzekł: «Zaprawdę powiadam wam: Jeśli się nie odmienicie i nie staniecie jak dzieci, nie wejdziecie do królestwa niebieskiego. Kto się więc uniży jak to dziecko, ten jest największy w królestwie niebieskim. I kto by przyjął jedno takie dziecko w imię moje, Mnie przyjmuje.

Strzeżcie się, żebyście nie gardzili żadnym z tych małych; albowiem powiadam wam: Aniołowie ich w niebie wpatrują się zawsze w oblicze Ojca mojego, który jest w niebie».

Postawa dziecka w relacji do Boga to przede wszystkim postawa otwartości. Jestem elastyczny. Chcę się uczyć. Pragnę się zmieniać. Człowiek dorosły dźwiga ze sobą bagaż doświadczeń. Nie chce z niego zrezygnować. Upiera się przy swoim. Wydaje mu się, że wie lepiej. W końcu podpowiada Bogu, jak ma wyglądać jego życie. Wymusza na modlitwie określone gratyfikacje. Otwartość dziecka wiąże się z „bądź wola Twoja”. Wtedy stróżowanie anioła jest łatwiejszym zadaniem.