Rozważanie Ewangelii na czwartek, 9 listopada

J 2,13-22

Zbliżała się pora Paschy żydowskiej i Jezus udał się do Jerozolimy. W świątyni napotkał tych, którzy sprzedawali woły, baranki i gołębie, oraz siedzących za stołami bankierów.

Wówczas, sporządziwszy sobie bicz ze sznurków, powypędzał wszystkich ze świątyni, także baranki i woły, porozrzucał monety bankierów, a stoły powywracał.

Do tych zaś, którzy sprzedawali gołębie, rzekł: «Weźcie to stąd, a nie róbcie z domu mego Ojca targowiska». Uczniowie Jego przypomnieli sobie, że napisano: «Gorliwość o dom Twój pożera Mnie».

W odpowiedzi zaś na to Żydzi rzekli do Niego: «Jakim znakiem wykażesz się wobec nas, skoro takie rzeczy czynisz?».

Jezus dał im taką odpowiedź: «Zburzcie tę świątynię, a Ja w trzech dniach wzniosę ją na nowo».

Powiedzieli do Niego Żydzi: «Czterdzieści sześć lat budowano tę świątynię, a Ty ją wzniesiesz w ciągu trzech dni?». On zaś mówił o świątyni swego Ciała.

Gdy zatem zmartwychwstał, przypomnieli sobie uczniowie Jego, że to powiedział, i uwierzyli Pismu i słowu, które wyrzekł Jezus.

Styk wiary z pieniądzem, władzą – przedsionek świątyni w Jerozolimie był miejscem handlu i wygłaszania racji społeczno-politycznych – jest niebezpieczny. Jezus jasno komunikuje, że jako chrześcijanie mamy tak funkcjonować, aby w życiu osobistym i wspólnotowym to Bóg był najważniejszy. W teorii brzmi to jasno i przekonująco, ale na poziomie codziennych wyborów jest trudne. Gdy np. musimy wybrać pomiędzy zarobkiem a etycznym zachowaniem czy tolerowaniem złego… Niemniej spróbujmy, On nas nie pozostawia bez pomocy.