Rozważanie Ewangelii na czwartek, 30 listopada

Mt 4,18-22

Gdy Jezus przechodził obok Jeziora Galilejskiego, ujrzał dwóch braci, Szymona, zwanego Piotrem, i brata jego Andrzeja, jak zarzucali sieć w jezioro; byli bowiem rybakami.

I rzekł do nich: «Pójdźcie za Mną, a uczynię was rybakami ludzi».

Oni natychmiast zostawili sieci i poszli za Nim.

A gdy poszedł stamtąd dalej, ujrzał innych dwóch braci, Jakuba, syna Zebedeusza, i brata jego Jana, jak z ojcem swym Zebedeuszem naprawiali w łodzi swe sieci. Ich też powołał.

A oni natychmiast zostawili łódź i ojca i poszli za Nim.

To nie było tak „natychmiast” i „teraz, już”. Piotr spotkał Jezusa wpierw nad Jordanem, gdzie przyprowadził go do Pana rodzony brat Andrzej. I nic. Za drugim razem sam Mistrz z Nazaretu przyszedł do domu Piotra i uzdrowił jego teściową. I nic. „Natychmiast zostawili sieci” dopiero, gdy Jezus przyszedł do nich – do Piotra i Andrzeja – nad jeziorem Genezaret. To kolejna podpowiedź dla nas. Bóg na szczęście jest cierpliwy wobec ludzi. Szuka nas nieustannie. Nie zniechęca się nami. Uczmy się tego od Niego. Nie przekreślajmy łatwo ludzi, ale cierpliwie, żyjąc Ewangelią, prowadźmy ich do Jezusa.