Rozważanie Ewangelii na wtorek, 10 września

Łk 6,12-19

Zdarzyło się, że Jezus wyszedł na górę, aby się modlić, i całą noc spędził na modlitwie do Boga. Z nastaniem dnia przywołał swoich uczniów i wybrał spośród nich dwunastu, których też nazwał apostołami: Szymona, którego nazwał Piotrem; i brata jego, Andrzeja; Jakuba i Jana; Filipa i Bartłomieja; Mateusza i Tomasza; Jakuba, syna Alfeusza, i Szymona z przydomkiem Gorliwy; Judę, syna Jakuba, i Judasza Iskariotę, który stał się zdrajcą. Zszedł z nimi na dół i zatrzymał się na równinie. Był tam duży poczet Jego uczniów i wielkie mnóstwo ludu z całej Judei i Jerozolimy oraz z wybrzeża Tyru i Sydonu; przyszli oni, aby Go słuchać i znaleźć uzdrowienie ze swych chorób. Także i ci, których dręczyły duchy nieczyste, doznawali uzdrowienia. A cały tłum starał się Go dotknąć, ponieważ moc wychodziła od Niego i uzdrawiała wszystkich.

Pan Jezus daje dostęp do siebie wszystkim ludziom, bez żadnego wyjątku, nikogo nie odrzuca, nikogo też się nie boi. W różny sposób wzywa do współpracy. Jednych powołuje aż na najbliższych współpracowników, innych tylko na uczniów. To najmądrzejszy wybór, bo Jego. Być może właśnie wśród nich jest miejsce dla ciebie? Może jesteś jeszcze pośród „wielkiego mnóstwa ludu” albo potrzebujesz uzdrowienia jak ci, których dręczyły duchy nieczyste… Ważne, abyś się nie bał spotkania z Chrystusem, bo jest to zawsze spotkanie przemieniające i uzdrawiające, jeśli tylko zrobisz wszystko, aby wyjść Mu na spotkanie. On z kolei ciągle robi wszystko, żeby cię spotkać, nazwać po imieniu, bo spotkanie z człowiekiem dla Boga nigdy nie jest anonimowe. Pan Jezus wcale nie spotyka tłumów, ale indywidualnych i konkretnych ludzi, którzy tłumnie zwracają się do Niego o pomoc. Dlaczego miałoby cię pośród nich zabraknąć?