Rozważanie Ewangelii na piątek, 4 października

Łk 10,13-16

«Biada tobie, Korozain! Biada tobie, Betsaido! Bo gdyby w Tyrze i Sydonie działy się cuda, które u was się dokonały, już dawno by się nawróciły, siedząc w worze pokutnym i w popiele. Toteż Tyrowi i Sydonowi lżej będzie na sądzie niżeli wam. A ty, Kafarnaum, czy aż do nieba masz być wyniesione? Aż do otchłani zejdziesz! Kto was słucha, Mnie słucha, a kto wami gardzi, Mną gardzi; lecz kto Mną gardzi, gardzi Tym, który Mnie posłał».

Biada tobie! To mocne słowa, które nadal są Dobrą Nowiną. Dlaczego? Korozain i Betsaida to miasta szczególnego działania Jezusa. On tam przebywał niejeden dzień, był tam chętnie słuchany i wiele osób doświadczyło cudów. Ale to jedynie Bóg tam działał, ludzie natomiast nie zmienili swojego życia. Nie nawrócili się. Żyli dalej tak samo jak przed przyjściem Mesjasza. Nieraz bywa też podobnie w naszych czasach. Młodzi ludzie należący do wspólnot, żarliwie się modlący, doświadczający bliskości Boga po latach stają się letni, a nawet przestają wierzyć. Słowo „biada” nie jest oznaką pesymizmu, ale ma dać do myślenia, czy jest we mnie jakaś sfera, w której nie jestem posłuszny Jezusowi. Czy jest jakaś sprawa, osoba, rzecz, która oddala mnie od Boga?