Rozważanie Ewangelii na sobotę, 5 października

Łk 1,26-38

Bóg posłał anioła Gabriela do miasta w Galilei zwanego Nazaret, do Dziewicy poślubionej mężowi imieniem Józef, z rodu Dawida; a Dziewicy było na imię Maryja. Anioł wszedł do Niej i rzekł: «Bądź pozdrowiona, pełna łaski, Pan z Tobą». Ona zmieszała się na te słowa i rozważała, co miałoby znaczyć to pozdrowienie. Lecz anioł rzekł do Niej: «Nie bój się, Maryjo, znalazłaś bowiem łaskę u Boga. Oto poczniesz i porodzisz Syna, któremu nadasz imię Jezus. Będzie On wielki i będzie nazwany Synem Najwyższego, a Pan Bóg da Mu tron Jego praojca, Dawida. Będzie panował nad domem Jakuba na wieki, a Jego panowaniu nie będzie końca». Na to Maryja rzekła do anioła: «Jakże się to stanie, skoro nie znam męża?». Anioł Jej odpowiedział: «Duch Święty zstąpi na Ciebie i moc Najwyższego osłoni Cię. Dlatego też Święte, które się narodzi, będzie nazwane Synem Bożym. A oto również krewna Twoja, Elżbieta, poczęła w swej starości syna i jest już w szóstym miesiącu ta, która uchodzi za niepłodną. Dla Boga bowiem nie ma nic niemożliwego». Na to rzekła Maryja: «Oto Ja służebnica Pańska, niech Mi się stanie według twego słowa!». Wtedy odszedł od Niej anioł.

Zwykle patrzymy na Maryję z tej perspektywy, kiedy już wszystko jest jasne, oczywiste. Wiemy, co się wydarzyło później. Dzisiaj jednak spróbuj wczuć się w Jej sytuację. Młoda dziewczyna, która niedługo wyjdzie za mąż, otrzymuje taką nieoczekiwaną propozycję od anioła. Jest w Niej wiele znaków zapytania, nie wszystko rozumie. Ale pomimo to potrafi odpowiedzieć Bogu „tak”. Zastanów się, ile jest w tobie otwartości na Boże wezwania. Czy jesteś w stanie ufać Bogu nawet wtedy, gdy wydaje ci się, że On jeszcze nie odpowiedział na twoje pytania i wątpliwości?