Rozważanie na sobotę, 6 czerwca

Mk 12,38-44
Jezus, nauczając rzesze, mówił: «Strzeżcie się uczonych w Piśmie. Z upodobaniem chodzą oni w powłóczystych szatach, lubią pozdrowienia na rynku, pierwsze krzesła w synagogach i zaszczytne miejsca na ucztach. Objadają domy wdów i dla pozoru odprawiają długie modlitwy. Ci tym surowszy dostaną wyrok». Potem usiadł naprzeciw skarbony i przypatrywał się, jak tłum wrzucał drobne pieniądze do skarbony. Wielu bogatych wrzucało wiele. Przyszła też jedna uboga wdowa i wrzuciła dwa pieniążki, czyli jeden grosz. Wtedy przywołał swoich uczniów i rzekł do nich: «Zaprawdę powiadam wam: Ta uboga wdowa wrzuciła najwięcej ze wszystkich, którzy kładli do skarbony. Wszyscy bowiem wrzucali z tego, co im zbywało; ona zaś ze swego niedostatku wrzuciła wszystko, co miała, całe swe utrzymanie».

Kto jest tą ubogą wdową? Jest nią sam Chrystus, który oddał swoje życie za nas. Jest nią Maryja, która całą swoją przyszłość ofiarowała Bogu. Jest nią każdy, kto oddaje się bez zastrzeżeń na własność Bogu.
Jezu, pomóż mi oddać te „dwa pieniążki” Tobie na własność, Tobie pod kontrolę – Tobie z ufnością.