Ewangelia i rozważanie na piątek, 29 stycznia

Mk 4,26-34
Jezus mówił do tłumów: «Z królestwem Bożym dzieje się tak, jak gdyby ktoś nasienie wrzucił w ziemię. Czy śpi, czy czuwa, we dnie i w nocy, nasienie kiełkuje i rośnie, on sam nie wie jak. Ziemia sama z siebie wydaje plon, najpierw źdźbło, potem kłos, a potem pełne ziarnko w kłosie. A gdy stan zboża na to pozwala, zaraz zapuszcza się sierp, bo pora już na żniwo». Mówił jeszcze: «Z czym porównamy królestwo Boże lub w jakiej przypowieści je przedstawimy? Jest ono jak ziarnko gorczycy; gdy się je wsiewa w ziemię, jest najmniejsze ze wszystkich nasion na ziemi. Lecz wsiane wyrasta i staje się większe od innych jarzyn; wypuszcza wielkie gałęzie, tak że ptaki powietrzne gnieżdżą się w jego cieniu». W wielu takich przypowieściach głosił im naukę, o ile mogli ją zrozumieć. A bez przypowieści nie przemawiał do nich. Osobno zaś objaśniał wszystko swoim uczniom.

Z małego ziarna wyrasta coś wielkiego i wspaniałego. Wystarczy mała rzecz na drodze naszej wiary, żeby wyrosło nowe, piękne i szczęśliwe życie. Wystarczy jedna rozmowa, spowiedź lub jakieś inne, podobne wydarzenie… Zwrócę na modlitwie uwagę na rzeczy dla mnie niepozorne. Wiele z nich może mieć ogromny wpływ na moje życie. Spróbuję je ponazywać i podziękuję za nie Panu Jezusowi.