Ćśśś… Bądźmy cicho
Tylko tyle i aż tyle.
Wielka Sobota naturalnie kojarzy nam się z ciszą. Pan Jezus nareszcie odpoczywa w grobie po batalii, którą przeprowadził. I nam przykro było patrzeć na Jego ofiarę. Gwałtowny przebieg Wielkiego Piątku miał już swój finał. Teraz próbujemy sobie w głowach poukładać to, co się stało. Wczuwamy się w przeżycia apostołów i tak, jak oni chcemy być razem w tym trudnym czasie i modlić się. Trochę tęsknimy za Jezusem.
Jeśli to możliwe, idziemy do Kościoła, żeby poadorować Najświętszy Sakrament, być może ucałować krzyż, jeśli wczoraj nie mieliśmy do tego okazji. O ile w naszej parafii święci się dziś pokarmy, to naszą ciszę rozprasza tylko nieco gwar dzieciaków z koszyczkami i święconką. Są bardzo przejęte. Wystawiają ręce wysoko, żeby jak najwięcej wody święconej trafiło właśnie na ich koszyk. To takie mini zawody.
Zastanawiamy się, jak bardzo nieświadome są te dzieci tego, co właśnie się wydarzyło. Z góry z kolei patrzy na nas Pan Jezus i też z serdecznym pobłażaniem myśli tak samo o nas. I rzeczywiście. Nie pojmiemy tego na ludzkie sposoby. Co możemy zrobić?
Bądźmy tylko cicho. Patrzmy dziś na Jezusa. Nic więcej nie potrzeba.
Źródło: Redakcja NINIWA
