Rozważanie na środę, 22 września

Łk 9,1-6
Jezus zwołał Dwunastu, dał im moc i władzę nad wszystkimi złymi duchami oraz władzę leczenia chorób. I wysłał ich, aby głosili królestwo Boże i uzdrawiali chorych. Mówił do nich: «Nie bierzcie nic na drogę: ani laski, ani torby podróżnej, ani chleba, ani pieniędzy; nie miejcie też po dwie suknie. Gdy do jakiegoś domu wejdziecie, pozostańcie tam i stamtąd będziecie wychodzić. Jeśliby was gdzieś nie przyjęli, wychodząc z tego miasta, strząśnijcie proch z nóg waszych na świadectwo przeciwko nim!». Wyszli więc i chodzili po wsiach, głosząc Ewangelię i uzdrawiając wszędzie.

Biedni jak myszy kościelne. Mają iść głosić Chrystusa bez pieniędzy, dodatkowych ubrań, jedzenia. Może dlatego, że dzięki temu doświadczą, co jest prawdziwą wartością w życiu. Tego doświadczyła pierwsza wspólnota oblacka i wiele kolejnych, żyjąc w biedzie, gdzie deska i dwie beczki służyły za stół w kaplicy, miejsce na spotkania, były jedynym majątkiem. Ta sytuacja uczy, że On jest naszym największym bogactwem i zabezpieczeniem na przyszłość.