Rozważania Ewangelii na wtorek, 23 listopada

Łk 21,5-11
Gdy niektórzy mówili o świątyni, że jest przyozdobiona pięknymi kamieniami i darami, Jezus powiedział: «Przyjdzie czas, kiedy z tego, na co patrzycie, nie zostanie kamień na kamieniu, który by nie był zwalony». Zapytali Go: «Nauczycielu, kiedy to nastąpi? I jaki będzie znak, gdy to się dziać zacznie?». Jezus odpowiedział: «Strzeżcie się, żeby was nie zwiedziono. Wielu bowiem przyjdzie pod moim imieniem i będą mówić: „To ja jestem” oraz „Nadszedł czas”. Nie podążajcie za nimi! I nie trwóżcie się, gdy posłyszycie o wojnach i przewrotach. To najpierw musi się stać, ale nie zaraz nastąpi koniec». Wtedy mówił do nich: «Powstanie naród przeciw narodowi i królestwo przeciw królestwu. Wystąpią silne trzęsienia ziemi, a miejscami głód i zaraza; ukażą się straszne zjawiska i wielkie znaki na niebie».

Jezus wypowiada słowa druzgocące o zniszczeniu świątyni. Jednak jak wygląda moja wewnętrzna świątynia? Czy tęsknię za Bogiem? Czy Go adoruję? Gdzie szukam siły do życia? U źródła Bożego słowa czy w zatrutych źródłach ludzi głoszących łatwe, chwytliwe hasła? Czy jestem przekonany o tym, że całe moje życie jest w Bożych rękach? Czy moją wyobraźnię ogarnia szukanie w trwodze daty końca świata?