Rozważanie na poniedziałek, 12 sierpnia

Mt 17,22-27
Gdy Jezus przebywał w Galilei z uczniami, rzekł do nich: «Syn Człowieczy będzie wydany w ręce ludzi. Oni zabiją Go, ale trzeciego dnia zmartwychwstanie». I bardzo się zasmucili. Gdy przyszli do Kafarnaum, przystąpili do Piotra poborcy dwudrachmy z zapytaniem: «Wasz nauczyciel nie płaci dwudrachmy?». Odpowiedział: «Owszem». Gdy wszedł do domu, Jezus uprzedził go, mówiąc: «Szymonie, jak ci się zdaje? Od kogo królowie ziemscy pobierają daniny lub podatki? Od synów swoich czy od obcych?». Powiedział: «Od obcych». Jezus mu rzekł: «A zatem synowie są wolni. Żebyśmy jednak nie dali im powodu do zgorszenia, idź nad jezioro i zarzuć wędkę. Weź pierwszą rybę, którą wyciągniesz, i otwórz jej pyszczek: znajdziesz statera. Weź go i daj im za Mnie i za siebie».

Jezusowi zależy nawet na poborcach podatku – nie chce ich zgorszyć. Nie jestem Panem Jezusem… z moją wiarą pewno przyjdzie mi zgorszyć jeszcze wiele osób. Ale przynajmniej niektórych takich sytuacji mogę uniknąć. Porozmawiam dziś z Panem Jezusem o obowiązkach, których nie lubię, i o ludziach, których mogę przez to zgorszyć – pomyślę o tym, kto jest moim „poborcą podatków”.

o. Maciej Drzewiczak OMI